Ks. Jan Kracik Wyróżniony za całokształt twórczości, w której pasjonująco opowiada o paradoksach „świętego Kościoła grzesznych ludzi”. Z jego książek przebija nie tylko dociekliwość historyka, ale też głęboka mądrość, pozwalająca odróżnić ludzkie namiętności od tego, co jest istotą chrześcijaństwa.

Ks. Jan Kracik jest wybitnym historykiem Kościoła oraz publicystą. Jako uczony związany jest z Uniwersytetem Papieskim Jana Pawła II, gdzie przez wiele lat kierował Katedrą Historii Nowożytnej, jako publicysta – z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”. Opublikował wiele książek, m.in. tomy szkiców „Święty Kościół grzesznych ludzi”, „Święci wielcy i pomniejsi. Żywoty nielukrowane” czy „Paradoksy z historii Kościoła”, a także monografie „Relikwie”, „Staropolskie spory o kult obrazów” czy „Chrześcijaństwo kontra magia. Historyczne perypetie”.

Ks. Adam Boniecki – przewodniczący jury

Byłoby dobrze, gdyby książki ks. Jana Kracika czytali nie tylko specjaliści od historii Kościoła, ale wszyscy, których interesuje chrześcijaństwo, zwłaszcza nasi katolicy.

Doktor habilitowany, profesor zwyczajny nauk humanistycznych, historyk, jest autorem ponad 500 artykułów i 21 książek. Gdyby żył i tworzył we Francji lub innym bardziej przedsiębiorczym kraju, byłby szeroko znany przynajmniej w Europie. Jego książki są spełnieniem ważnego postulatu fides quaerens intellectum – wiara, która szuka zrozumienia. Historia jest w nich rzeczywiście nauczycielką życia i pomaga zrozumieć to, co mamy dzisiaj. Kilka moich ulubionych pozycji: „Święty Kościół grzesznych ludzi” (1998), „Relikwie” (2002), „Staropolskie spory o kult obrazów” (2012), „Paradoksy z dziejów Kościoła” (2012), „Chrześcijaństwo kontra magia. Historyczne perypetie” (2012), ale przeczytania warte są wszystkie – świetnie napisane, pełne subtelnego, intelektualnego humoru, przenikliwe i podejmujące sprawy mało znane.