Kapituła

Ks. ADAM BONIECKI

Urodził się w 1934 r. Duszpasterz i dziennikarz, członek Zgromadzenia Księży Marianów (w latach 90. jego przełożony generalny).
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1960 r. W latach 1961-1964 studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był m.in. duszpasterzem akademickim w kościele św. Anny w Krakowie. Od 1964 r. związany z „Tygodnikiem Powszechnym”. W 1979 r. na życzenie Jana Pawła II został redaktorem naczelnym polskiego wydania „L’Osservatore Romano” i pełnił tę funkcję do 1991 r. Po powrocie do „Tygodnika Powszechnego” został asystentem kościelnym pisma, a po śmierci Jerzego Turowicza (1999) – jego redaktorem naczelnym. Laureat Nagrody im. Dariusza Fikusa za rok 2008 w kategorii „wydawca”. Autor licznych artykułów i książek, m.in. „Kalendarium życia Karola Wojtyły”, trzech tomów „Notesu rzymskiego” i rozmów o encyklikach „Zrozumieć papieża” (wraz z Katarzyną Kolendą-Zaleską). Od 2001 r. jest przewodniczącym kapituły Nagrody Znaku i Hestii im. ks. prof. Józefa Tischnera.

ŁUKASZ TISCHNER

Urodził się w 1968 r., historyk literatury, publicysta. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam też się doktoryzował i pracuje jako adiunkt na Wydziale Polonistyki. Od lat 90. redaktor miesięcznika „Znak” (przez kilka lat – sekretarz redakcji). Autor książki „Sekrety manichejskich trucizn. Miłosz wobec zła”. Współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” jako dziennikarz specjalizujący się w muzyce jazzowej. Bratanek ks. Tischnera. Od 2001 r. sekretarz kapituły Nagrody Znaku i Hestii im. ks. prof. Józefa Tischnera.

WOJCIECH BONOWICZ

Urodzony w 1967 r. Poeta i publicysta stale współpracujący z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”.

Opublikował kilka tomów poetyckich, m.in. „Wybór większości” (1995; Nagroda im. K. K. Baczyńskiego), „Pełne morze” (2006; Nagroda Literacka Gdynia), „Echa” (2013), „Druga ręka” (2017; oba tomy miały nominacje do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Nike) oraz „Wiersze wybrane” (2020). Autor książek „Tischner. Biografia” (2001; 2020), „Kapelusz na wodzie. Gawędy o księdzu Tischnerze” (2010; 2022), „Sto lat. Książka życzeń” (2018), „Dziennik końca świata” (2019), licznych książek-wywiadów (m.in. z Janiną Ochojską, ks. Michałem Hellerem i Wojciechem Waglewskim), a także książek dla dzieci: „Bajki Misia Fisia” (2012) i „Misiu Fisiu ma dobry dzień, dobry dzień” (2015).

Pracuje jako redaktor w Społecznym Instytucie Wydawniczym Znak i jako archiwista w Instytucie Myśli Józefa Tischnera. Redaktor strony internetowej Tischner.pl oraz wielu książek ks. Józefa Tischnera, członek komitetu naukowego jego „Dzieł zebranych”, przez kilkanaście lat sekretarz Rady Programowej Dni Tischnerowskich. Od 1987 r. działa w ruchu „Wiara i Światło” skupionym wokół osób z niepełnosprawnością intelektualną. Laureat Medalu Brata Alberta. Za działalność społeczną i wydawniczą odznaczony w 2012 r. Srebrnym Krzyżem Zasługi.

MAGDALENA CZARZYŃSKA-JACHIM

Prezydentka Miasta Sopotu, doświadczona samorządowczyni

Urodzona w 1972 roku w Gdańsku. Magister Wydziału Historii na Uniwersytecie Gdańskim. Absolwentka studiów podyplomowych na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Stypendystka rządu francuskiego w Montpellier i na Uniwersytecie w Toulouse Le Mirail. Od 2006 roku związana z samorządem sopockim, w latach 2019-2023 wiceprezydentka Miasta Sopotu, a od 2024 Prezydentka Miasta Sopotu. Skarbniczka oraz członkini zarządu Związku Miast Polskich. Członkini Stałego Komitetu ds. Równości przy Radzie Gmin i Regionów Europy (CEMR) Zastępczyni przewodniczącego Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Laureatka konkursu „Lew Koźmińskiego” w kategorii Administracja.

PAWEŁ DANGEL

Urodzony w 1955 r. reżyser teatralny, menedżer branży ubezpieczeniowej, były prezes zarządu polskich spółek grupy Allianz, były dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie.

W latach 1980–1984 pracował jako reżyser w teatrach Wybrzeże w Gdańsku, Rozmaitości w Warszawie i Nowym w Warszawie. Reżyserował m.in. przedstawienia oparte na dziełach Michaiła Bułhakowa. W połowie lat 80. wyemigrował do Londynu. Pracował w polonijnych teatrach i w szkołach teatralnych, a także w stacjach radiowych. Odbył kursy z zakresu ubezpieczeń, finansów i zarządzania. Zawodowo związany z branżą ubezpieczeniową, zatrudniony na różnych stanowiskach w brytyjskich towarzystwach ubezpieczeniowych. Od 1994 do 1997 był wiceprezesem zarządu i dyrektorem w polskim oddziale Nationale-Nederlanden. W 1997 został prezesem zarządu towarzystw ubezpieczeniowych Allianz Polska i Allianz Życie Polska. W grudniu 2012 zadeklarował odejście z funkcji prezesa. Od 1999 członek rady nadzorczej Banku Pekao, został też przewodniczącym rady nadzorczej PTE Allianz Polska i wiceprezesem zarządu organizacji pracodawców przy Konfederacji Lewiatan.

W październiku 2017 objął kierownictwo Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie jako dyrektor naczelny i artystyczny tej instytucji. Od 2020 r. ma stanowisko zastępcy dyrektora ds. artystycznych i już nie kieruje teatrem.

W styczniu 2020 r. wszedł do rady dyrektorów Thomson Reuters Founders Share Company.

W 2015 r. wydał w Znaku książkę „Zawsze wzwyż, nigdy w dół”.

WITOLD DUDZIŃSKI

Urodzony w 1970 roku w Poznaniu, w 1997 roku uzyskał dyplom lekarza medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego. W latach 2000-2005 w Ortopedyczno-Rehabilitacyjnym Szpitalu Klinicznym im Wiktora Degi w Poznaniu odbył kurs specjalizacyjny z zakresu rehabilitacji medycznej. Równolegle odbył studia podyplomowe z zakresu zarzadzania jakością w służbie zdrowia.  Ukończył studia podyplomowe w Międzynarodowym Instytucie McKenziego z zakresu mechanicznej diagnostyki i leczenia bólów kręgosłupa. W roku 2006 obronił  pracę doktorską na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, uzyskując stopień doktora nauk medycznych. Ma na swoim koncie szereg prac naukowych z rehabilitacji, ortopedii i medycyny sportowej. Autor nowoczesnej metody oceny stanu funkcjonalnego człowieka (OFC – Ocena Funkcjonalna Chorych).

Jest jednym z założycieli – a obecnie również prezesem zarządu – Rehasport Clinic w Poznaniu, powstałej w 2004 roku. Jest to nowoczesna klinika medyczna specjalizująca się w zakresie ortopedii, diagnostyki obrazowej, rehabilitacji i sportu, dysponująca ponad 50 licencjonowanymi ośrodkami rehabilitacyjnymi i dwoma oddziałami regionalnymi w Gdańsku i Koninie. W 2012 roku założył Fundację Rehasport Clinic, której celem jest niesienie pomocy chorym, fundowanie stypendiów naukowych i sportowych, a także finansowanie badań naukowych.

Jego drugą pasją jest żeglarstwo. Jako sternik żeglował na łódkach klasy Cadet i 470. Zdobywał Puchary Polski oraz medale mistrzostw Polski i świata w żeglarstwie i windsurfingu. Od 2004 roku jest lekarzem kadry olimpijskiej Polskiego Związku Żeglarskiego i współautorem czterech medali olimpijskich.

DOMINIKA KOZŁOWSKA

(ur. 1978 w Krakowie) – prezeska Społecznego Instytutu Wydawniczego Znak, redaktorka naczelna miesięcznika „Znak”, eseistka, publicystka i działaczka społeczna. Doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii. Członkini m.in. Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności, Rady ds. Równego Traktowania powołanej przez prezydenta Krakowa, Rady Stowarzyszenia Kongres Kobiet. Absolwentka International School for Holocaust Studies w Yad Vashem.

WŁADYSŁAW STRÓŻEWSKI

Urodził się w 1933 r. Filozof, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie. Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczeń Stefana Swieżawskiego, Mieczysława Alberta Krąpca, Romana Ingardena i Izydory Dąmbskiej. Od połowy lat 50. jeden z najbliższych przyjaciół ks. Tischnera. W 1957 r. rozpoczął pracę w Katedrze Historii Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równocześnie związany był z miesięcznikiem „Znak” (do dziś jest członkiem jego zespołu). Redaktor naczelny „Kwartalnika Filozoficznego”. Swoje zainteresowania naukowe dzieli pomiędzy ontologię i estetykę, uprawiając obie te dyscypliny w sposób łączący wrażliwość fenomenologa z przywiązaniem do tradycji filozofii klasycznej. Odważnie przypomina, że kultura pozbawiona metafizycznych źródeł skazana jest na obumarcie. Autor licznych rozpraw filozoficznych, ale też esejów i artykułów popularyzatorskich. W 2003 r. Uniwersytet Jagielloński przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 2005 otrzymał Nagrodę Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera za całokształt twórczości.

PIOTR ŚLIWICKI

Urodził się w 1962 roku. Absolwent Politechniki Gdańskiej i Uniwersytetu Gdańskiego. Był też słuchaczem Uniwersytetu w Ratyzbonie. Wieloletni Prezes Grupy ERGO Hestia. Współtworzył zręby współczesnego polskiego rynku ubezpieczeniowego.

Twórca wielu autorskich projektów z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu. Z jego inicjatywy powstały dwie fundacje: Fundacja ERGO Hestii na rzecz integracji zawodowej osób z niepełnosprawnością Integralia oraz Fundacja Artystyczna Podróż Hestii, a także Nagroda Znaku i Hestii im. księdza Józefa Tischnera.

Piotr Maria Śliwicki otrzymał m.in. tytuły „Człowieka Dekady Polskich Ubezpieczeń”, „Człowieka 15-lecia Polskich Ubezpieczeń”, czy wreszcie „Człowieka 30-lecia Polskich Ubezpieczeń”. Za wkład w rozwój polskiego rynku ubezpieczeń otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

KAROLINA WIGURA

(ur. 1980) jest socjolożką, adiunktem w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała także filozofię i nauki polityczne na UW oraz na Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. Jest członkinią redakcji „Kultury Liberalnej”, publikuje artykuły i wywiady w różnych czasopismach. Laureatka nagrody Grand Press za wywiad z Jürgenem Habermasem pt. „Europę ogarnia śmiertelny bezwład”. W 2011 ukazała się jej książka „Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki”, za którą otrzymała Nagrodę Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera, oraz e-book pod jej redakcją (wspólnie z Geoffrey’em Karabinem) „Forgiveness: Promise, Possibility and Failure”.

HENRYK WOŹNIAKOWSKI

Urodził się w 1949 r., filozof, publicysta, tłumacz. Ukończył filologię polską i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 70. pracował jako redaktor w Wydawnictwie Literackim. Od 1977 r. związany z miesięcznikiem „Znak”, najpierw jako sekretarz redakcji, a od połowy lat 80. jako zastępca redaktora naczelnego. W latach 1989-1990 pełnił różne funkcje w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, m.in. był dyrektorem generalnym w Urzędzie Rady Ministrów. Autor licznych publikacji poświęconych filozofii polityki, historii idei oraz relacjom Kościoła i państwa. Tłumacz m.in. dzieł Petera L. Bergera, Witolda Gombrowicza i Josego Ortegi y Gasseta. Od 1992 r. prezes Społecznego Instytutu Wydawniczego Znak.