Siostra Małgorzata Chmielewska
W kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu Kościoła i świata” nagrodzona została siostra Małgorzata Chmielewska „za cierpliwą i pełną niespożytej inwencji pracę na rzecz bezdomnych i wykluczonych. Siostra Chmielewska uczy mądrej miłości i przypomina, że ubogi powinien mieszkać w sercu Kościoła”.
S. Małgorzata Chmielewska (ur. 1951) jest przełożoną polskiej Wspólnoty „Chleb Życia”, będącej częścią międzynarodowego ruchu założonego przez Pascala Pingault. Studiowała biologię na Uniwersytecie Warszawskim, po ukończeniu studiów jej zainteresowania zwróciły się w stronę wiary. Początkowo myślała o wstąpieniu do zakonu benedyktynek, następnie do małych sióstr Karola de Foucauld. Pracowała jako katechetka z niewidomymi dziećmi w Laskach i w duszpasterstwie niewidomych u ks. Stanisława Hoinki w Warszawie. Organizowała także pomoc dla kobiet z więzienia przy ul. Rakowieckiej. W 1990 wstąpiła do Wspólnoty „Chleb Życia” w Bulowicach koło Kęt, śluby wieczyste złożyła we Francji w 1998 roku. Obecnie prowadzi domy dla osób bezdomnych i chorych, samotnych matek oraz noclegownie dla kobiet i mężczyzn. Ma czworo adoptowanych dzieci.
W 1999 ukazał się obszerny wywiad-rzeka „Wszystko, co uczyniliście…”, który z s. Chmielewską przeprowadził Michał Okoński. Opublikowała też książkę „Wezwanie” (2001), w której opisała swoje doświadczenia. W 2010 roku ukazała się książka Stanisława Zasady „Generał w habicie. Opowieść o siostrze Małgorzacie Chmielewskiej i Wspólnocie Chleb Życia”. S. Małgorzata prowadzi blog: www.siostramalgorzata.blog.onet.pl
