Brat Moris Maurin
W kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu Kościoła i świata” nagrodzony został Brat Moris Maurin za książkę „Wierzę w Kościół”.
W trudnym okresie dla polskiego katolicyzmu Brat Moris dzieli się swą niezachwianą, ale jak najdalszą od triumfalizmu, wiarą w Kościół bez granic i murów. Pokazuje, że lekarstwem na klerykalizm, lęk przed światem i pokusę władzy są wspólnotowość, otwartość i służebność. Brat Moris ukazuje piękno Kościoła ubogiego, który przygarnia słabych i poranionych, świadcząc o miłosiernej miłości Chrystusa. Brat Moris jest świadkiem tego Kościoła.
Brat Moris Maurin urodził się 23 X 1928 roku w Paryżu, w rodzinie niepraktykującej. Kiedy miał 23 lata, nawrócił się w trakcie pielgrzymki do Chartres. Wkrótce potem wstąpił do postulatu w klasztorze, a potem do małych braci Jezusa (1953). Studiował filozofię i teologię w Tuluzie. Przyjął święcenia kapłańskie. Przez 12 lat był uczniem, przyjacielem i współbratem Jacques’a Maritaina (który pod koniec życia wstąpił do małych braci). Mieszkał m.in. w Maroku i na Saharze – wśród muzułmanów. Pełnił różne ważne funkcje w zgromadzeniu – był m.in. odpowiedzialny za studia; jako asystent przełożonego sporo podróżował (zwłaszcza na terenie Afryki). Pod koniec lat 70. – jak sam mówi – przypadkiem trafił do Polski. Od roku 1992 jest tutaj na stałe – kilka lat temu otrzymał polskie obywatelstwo. Przez wiele lat mieszkał na warszawskiej Pradze – jak człowiek ubogi wśród innych ubogich. Obecnie – jako emeryt – mieszka w Izabelinie pod Warszawą.
Publikował m.in. w ,,Tygodniku Powszechnym”, ,,Więzi”, ,W drodze” i ,,Pastores”. Wydał kilka książek: Brat Karol de Foucauld (Warszawa 1997), Za Jezusem z Nazaretu (Warszawa 2000), Żyć kontemplacją w sercu świata (Kraków 2005), Wierzę w Kościół (Kraków 2006).
